Daisaku (kiedy niby żył) i Kahasi postanowili się przejść na spacer ale się okazało że nici z tego będą bo Kahasi trenował z ojcem więc Daisaku postanował się sam przejść na spacer.Daisaku szedł przez pewien czas i zauważył Dai'e jak siedzi na ławce a Daisaku usiadł obok niej.
Daia: Co ty tutaj robisz?
Daisaku: Hee fajne powitanie heh.
Daia: Przepraszam.
Daisaku: Nie szkodzi każdy ma zły dzień.
Daia: Cieszę się że jednak ktoś chce ze mną rozmawiać.
Daisaku: A co nie masz przyjaciół?
Daia: Nie specialnie.
Daisaku: A rodzice?
Daisaku: Nie żyją,zawsze byłam samotna.
Daisaku: Ale już nie jesteś. (Daisaku wźioł w ręce kwit wiśni i włożył jej pomiędzy łuchę a włosami)
Daia: Dziękuję... (Odpowiedziała jednocześnie zarumieniając się)
Daisaku gwałtownie wstał z ławki i odpowiedział:
Daisaku: No to pora na mnie może ciebie odprowadzić?
Daia kiwneła głową że tak.Kiedy ją od prowadził to Daia przed wejściem do domu pocałowała Daisaku w policzek.
KONIEC ROZDZIAŁU SPECIALNEGO 5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz